وادار میانی چیست؟ و چه نقشی در استحکام و ایمنی ساختمان دارد؟
وادار میانی، که به آن وال پست میانی نیز گفته می شود، یک تیر عمودی است که در فاصله های معینی در دیوار های بلند قرار می گیرد تا از ترک خوردگی و یا خم شدن دیوار جلوگیری کند. این تیرها می توانند از جنس فولاد، بتن مسلح، یا چوب باشند و به صورت عمودی یا افقی نصب شوند.
کاربرد اصلی وادار میانی بهبود عملکرد سازه در برابر بارهای دینامیک مانند باد و زلزله است. این المان ها معمولاً در دیوارهایی با طول بیش از چهار متر به کار می روند تا طول آزاد دیوار را کاهش دهند و از تخریب دیوار در هنگام زلزله جلوگیری کنند.
مزایای استفاده از وادار میانی در سازه ها
استفاده از وادار میانی در سازه ها دارای مزایای متعددی است که به بهبود عملکرد و ایمنی ساختمان کمک می کند. برخی از این مزایا عبارتند از:
1. افزایش استحکام و پایداری دیوارها: وادار میانی با کاهش طول آزاد دیوارها، از خمش و ترک خوردگی آنها جلوگیری می کند و به این ترتیب استحکام و پایداری دیوارها را افزایش می دهد.
2. بهبود عملکرد سازه در برابر زلزله: وادار میانی با کاهش طول آزاد دیوار ها و فراهم کردن امکان جابجایی جانبی، صلبیت سازه را کاهش داده و عملکرد دیوار ها را در برابر بار های لرزه ای بهبود می بخشد.
3. کاهش نیروهای وارد بر دیوارها: این المان ها با مهار نیرو های جانبی مانند باد و زلزله، فشار وارد بر دیوارها را کاهش می دهند و از تخریب آنها جلوگیری می کنند.
4. افزایش مقاومت برشی و خمشی دیوارها: وادار میانی به افزایش مقاومت برشی و خمشی دیوار ها کمک می کند و از تخریب آنها در برابر نیرو های خارج از صفحه جلوگیری می کند.
ویژگی های کلیدی وادار میانی
وادار میانی دارای ویژگی های متعددی است که به بهبود عملکرد و ایمنی سازه ها کمک می کند. برخی از این ویژگی های کلیدی عبارتند از:
مقاومت در برابر زنگ زدگی: وادار میانی معمولاً با پوشش ضد زنگ یا گالوانیزه ساخته می شود تا در برابر زنگ زدگی و خوردگی مقاوم باشد.
انعطاف پذیری در نصب: این المان ها می توانند به صورت عمودی یا افقی نصب شوند و در انواع مختلف سازه ها به کار روند.
کاهش صلبیت سازه: وادار میانی با کاهش طول آزاد دیوارها، صلبیت سازه را کاهش می دهد و از تخریب دیوارها در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله جلوگیری می کند.
افزایش استحکام سازه: وادار میانی به افزایش استحکام و مقاومت کل سازه در برابر باد، طوفان، زلزله و دیگر فشارهای ناگهانی کمک می کند. همچنین این المانها به افزایش مقاومت برشی و خمشی دیوارها کمک می کنند و از تخریب آنها در برابر نیروهای خارج از صفحه جلوگیری می کنند.
بهبود عملکرد لرزه ای: وادار میانی با فراهم کردن امکان جابجایی جانبی، عملکرد دیوارها را در برابر بارهای لرزه ای بهبود می بخشد.
وادار میانی چه کاربرد هایی دارد و در چه جاهایی استفاده می شود؟
وادار میانی در مکان های مختلفی از سازه ها استفاده می شود تا عملکرد و ایمنی دیوارها را بهبود بخشد. برخی از کاربردهای اصلی وادار میانی عبارتند از:
- دیوارهای بلند: در دیوار هایی با طول بیش از ۴ متر، وادار میانی به کار می رود تا طول آزاد دیوار را کاهش داده و از خمش و ترک خوردگی آن جلوگیری کند.
- میان قابها: وادار میانی در میان قابها (دیوارهایی که محدوده داخلی قابهای فولادی یا بتنی را پر می کنند) استفاده می شود تا عملکرد لرزه ای آنها را بهبود بخشد.
- تقاطع دیوارهای غیر سازه ای: در محل اتصال دو دیوار متقاطع، وادار میانی به کار می رود تا از تخریب دیوارها در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله جلوگیری کند.
- کنار باز شوها: وادار میانی در کنار باز شوها مانند درب ها و پنجره ها نصب می شود تا استحکام و پایداری دیوارها را افزایش دهد. وادار میانی می تواند به عنوان نگهدارنده پنجره ها و درب ها عمل کند و از جابجایی و تخریب آنها در برابر نیروهای جانبی جلوگیری کند.
- جان پناه ها: در جان پناه ها (دیوارهای کوتاهی که در بالای ساختمان ها قرار می گیرند)، وادار میانی به کار می رود تا از تخریب آنها در برابر باد و زلزله جلوگیری کند.
- پرداخت داخلی و نمای بیرونی: این المان ها در پرداخت داخلی و نمای بیرونی ساختمان ها به کار می روند تا استحکام و زیبایی سازه را افزایش دهند.
- عایق و تاسیسات: وادار میانی می تواند به عنوان نگهدارنده عایق ها و تاسیسات مختلف در دیوارها عمل کند و از تخریب آنها جلوگیری کند.
- وسایل آویزی: وسایل آویزی مانند تابلو ها و چراغ ها را می توان به وادار میانی متصل کرد تا بار کمتری به دیوار وارد شود و در هنگام زلزله احتمال افتادن این وسایل کاهش یابد.
چگونگی اجرای وادار میانی با روش های مختلف
اجرای وادار میانی به روش های مختلفی انجام می شود که هر کدام بسته به نوع سازه و شرایط پروژه ممکن است متفاوت باشد. در ادامه چند روش رایج برای اجرای وادار میانی را توضیح خواهیم داد:
استفاده از نبشی ها: در این روش، از چهار نبشی استفاده می شود که به صورت دو به دو با تسمه به هم وصل می شوند و مقطع H شکل را تشکیل می دهند.
استفاده از ناودانی ها: در این روش، از دو ناودانی استفاده می شود که به صورت H شکل به هم متصل می شوند.
استفاده از مقاطع قوطی: در این روش، از مقاطع قوطی استفاده می شود و ناودانی های منقطع به آنها متصل می شوند.
اتصال به ستون ها با میلگرد: در این روش، وادار میانی به ستون های ساختمان با استفاده از میلگرد متصل می شود.
مهار دیوار به دیوار برشی: در این روش، دیوار به دیوار برشی با استفاده از میلگرد مهار می شود و میلگرد از سوراخ های وال پست منقطع عبور می کند.
دیدگاهتان را بنویسید